Olifant DH(enkie)L
Door: Anna Buenhombre
Blijf op de hoogte en volg Anna
16 Februari 2014 | Thailand, Thoen
We fietsen naar een handicraft dorpje en kijken bij een "ceramic showloom". We krijgen een klein piepje en turtle for flee, hartstikke leuk. We horen savonds op de patio de monnikken monotoon hun gebeden opzeggen. In de tuin hangen allemaal mooie gekleurde lampions, maar allemaal uit. Henk verdiept zich erin en in no time zijn de tl,s uit en de sfeerverlichting aan, tevreden!
Het ontbijt bij Paolo is een hele culinair macrochaotisch verantwoord ontbijt met operamuziek natuurlijk. Coconutrijst pudding met honing from the forest en bananas en huisgemaakte ananasmarmelade, heerlijk.
Deze fietsdag is min of meer vlak en we fietsen door meloenvelden en natuurlijk rijstvelden maar in de verte zien we de bergen al liggen waar we over en doorheen zullen moeten. We scoren koffie ron met zonder suiker, dat is ook bijzonder. We krijgen er een bordje schoongemaakte meloenblokjes bij. De man vh restaurant slijpt de keuken messen en daarna polijst hij ze keurig tot ze glimmen. Mevrouw is bezig iets heerlijks te bereiden met een hele rundertong. Naast het restaurantje ontdekken we weer een soort showloom en H gaat stuiteren en in no time heeft ie een ceramic olifant uit Chiang Rai van 200 jaar oud en minstens zoveel kilo, nou ja een kilo of 2 zeker. Ik zeg nog je moet de bergen nog over maar dat is allemaal geen punt. Is kijken of hij daar morgen nog zo over denkt. Maar vooralsnog heel geukkig met zijn aankoop en die moet natuurlijk achterop. Savonds pakken we de olifant over in een tas opgevuld met eigen kleren ipv kranten (eigen gewicht first) van H en het zeem van een fietsbroek op zijn kop. We gaan Thais buffetten en het blijkt weer een feestdag te zijn. Wij zijn het Chinees lampionnenfestival nog aan het verwerken maar hier is alweer een processie aan de gang met vuurwerk na afloop. De volgende dag moeten we weer klimmen en het schiet H in zijn rug, dat wordt nog leuk met zijn olifant van lood. De moeder vh meisje vh hotel bakt smorgens tamarinde voor ons en omdat we het zo lekker vinden (not, maar vriendelijk knikken en glimlachen, aloi, lekker) en we krijgen nog een pakketje mee voor onderweg, fijn. Bij de koffie krijgen we vandaag een bordje met mandarijntjes die zo groot zijn als een knikker en voor een zware klim eten we een noedelsoepje. We slapen om de hoek van weg 1 die we moeten oversteken. De monnikken komen hier in een busje het dagelijkse portie rijst ophalen. In het hotel hangt een heus "Anton Piekje". Er staat vandaag sowieso een klim van 16 km op het programma en bovenop de pas staat een tempel die je dan ook nog weer met een trap van 100 treden kunt bezoeken. De bezems groeien weer langs de weg en het zwaaien toeteren en foto,s maken is aan de orde.
Bovenop jammert Henk een beetje: morgen moet ik de olifant maar eens nemen en hij heeft last van zijn rug (dat is eigenlijk mijn tekst). Wat de olifant betreft, als ie nog heel is zal ik een leuk plekje bij ons thuis voor hem zoeken maar voorlopig blijft ie achterop bij Henk. De klim is een goedlopende met mooie vergezichten. We eten noedels proberen duidelijk te maken dat we geen vlees willen, dus krijgen we blokjes gekookte lever in de noedels. De tomaten en bonen die we aangewezen hebben komen er fijngevijzeld rauw met een beetje "prik" is spycie bij geserveerd. Daarna nog een koffie frappe en gaan we een slaapplek zoeken.
Het ontbijt bij Paolo is een hele culinair macrochaotisch verantwoord ontbijt met operamuziek natuurlijk. Coconutrijst pudding met honing from the forest en bananas en huisgemaakte ananasmarmelade, heerlijk.
Deze fietsdag is min of meer vlak en we fietsen door meloenvelden en natuurlijk rijstvelden maar in de verte zien we de bergen al liggen waar we over en doorheen zullen moeten. We scoren koffie ron met zonder suiker, dat is ook bijzonder. We krijgen er een bordje schoongemaakte meloenblokjes bij. De man vh restaurant slijpt de keuken messen en daarna polijst hij ze keurig tot ze glimmen. Mevrouw is bezig iets heerlijks te bereiden met een hele rundertong. Naast het restaurantje ontdekken we weer een soort showloom en H gaat stuiteren en in no time heeft ie een ceramic olifant uit Chiang Rai van 200 jaar oud en minstens zoveel kilo, nou ja een kilo of 2 zeker. Ik zeg nog je moet de bergen nog over maar dat is allemaal geen punt. Is kijken of hij daar morgen nog zo over denkt. Maar vooralsnog heel geukkig met zijn aankoop en die moet natuurlijk achterop. Savonds pakken we de olifant over in een tas opgevuld met eigen kleren ipv kranten (eigen gewicht first) van H en het zeem van een fietsbroek op zijn kop. We gaan Thais buffetten en het blijkt weer een feestdag te zijn. Wij zijn het Chinees lampionnenfestival nog aan het verwerken maar hier is alweer een processie aan de gang met vuurwerk na afloop. De volgende dag moeten we weer klimmen en het schiet H in zijn rug, dat wordt nog leuk met zijn olifant van lood. De moeder vh meisje vh hotel bakt smorgens tamarinde voor ons en omdat we het zo lekker vinden (not, maar vriendelijk knikken en glimlachen, aloi, lekker) en we krijgen nog een pakketje mee voor onderweg, fijn. Bij de koffie krijgen we vandaag een bordje met mandarijntjes die zo groot zijn als een knikker en voor een zware klim eten we een noedelsoepje. We slapen om de hoek van weg 1 die we moeten oversteken. De monnikken komen hier in een busje het dagelijkse portie rijst ophalen. In het hotel hangt een heus "Anton Piekje". Er staat vandaag sowieso een klim van 16 km op het programma en bovenop de pas staat een tempel die je dan ook nog weer met een trap van 100 treden kunt bezoeken. De bezems groeien weer langs de weg en het zwaaien toeteren en foto,s maken is aan de orde.
Bovenop jammert Henk een beetje: morgen moet ik de olifant maar eens nemen en hij heeft last van zijn rug (dat is eigenlijk mijn tekst). Wat de olifant betreft, als ie nog heel is zal ik een leuk plekje bij ons thuis voor hem zoeken maar voorlopig blijft ie achterop bij Henk. De klim is een goedlopende met mooie vergezichten. We eten noedels proberen duidelijk te maken dat we geen vlees willen, dus krijgen we blokjes gekookte lever in de noedels. De tomaten en bonen die we aangewezen hebben komen er fijngevijzeld rauw met een beetje "prik" is spycie bij geserveerd. Daarna nog een koffie frappe en gaan we een slaapplek zoeken.
-
16 Februari 2014 - 09:55
Ron En Ineke:
Hoi, leuk verslag weer! Mazzel dat Henk hier niet is, wij kijken nl uit op echte olifanten! Zie je die al achterop je fiets!!
Goeie reis nog verder!
Groetjes Ron ( met zonder suiker) en Ineke -
16 Februari 2014 - 11:52
Tonny Van Royen:
Wat ben ik blij dat ik weer wat van jullie hoor, sinds 30 dec niets meer gezien van jullie .
Yvonne en ik zijn bij Ton geweest wat een positieve uitstraling en wat kan hij al veel .
Blijf voorzichttig en kom veilig weer thuis.
dikke Kus van Tonny
-
16 Februari 2014 - 12:39
Tonny Van Royen:
Het olifantje is wel heel lief kan mij voorstellen dat jij Henk daarvoor viel ! Tonny -
17 Februari 2014 - 10:04
Karin:
Het grappige is dat ik denk dat jullie midden in de rimboe zitten en blij zijn als je een slaapplek vindt. En dan zie ik op de foto gewoon europeanen aan ontbijttafeltjes zitten. Het is onvoorstelbaar dat "ze " overal zitten. Aparte sfeer lijkt me. Het olifantje is wel heel leuk. Zo lekker doorgezakt, herkenbaar. Geniet nog maar even van dat in de bergen rijden want het is allemaal sneller voorbij dan je wilt. Jullie zullen wel moeten afkicken in Nederland denk ik. En wat heerlijk dat je van evenement naar evenement fietst met tussendoor multifunctionele shows. Heerlijk allemaal.
Liefs Ka en zet je tanden er nog even in (sprak ze vanaf de bank). liefs hoor
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
